شاد بودن اتفاق خوبی است به خصوص اگر به صورت گروهی باشد. چهارشنبه سوری های قدیم این طور بود. یعنی مراسمی بود برای شادی دسته جمعی. دوست و همسایه و فامیل دور هم جمع می شدند، آتشی روشن می شد و بوی هیزم، آش رشته خانم بزرگ محله و صدای خنده و هیاهوی بچه ها برای پریدن از روی آتش کوچه را پر می کرد.
اما با پیدا شدن سر و کله ترقه ها و وسایل آتش بازی جدید، شکل و شمایل این آیین تغییر کرد. تا جایی که تا همین پارسال کسی جرأت نمی کرد در شب چهارشنبه سوری از خانه بیرون برود.